Poemat Auzoniusza
(Epigram 146) AD NOTARIUM VELOCISSIME EXCIPIENTEM.

Auzoniusz Wielki
| Łacina | Polski | 
|---|---|
| Puer, notarum praepetum | Śpiesz się młodzieńcze | 
| Solers minister, advola. | Sprawny w stenografii. | 
| Bipatens pugillar expedi, | Przynieś podwójny tablet | 
| Cui multa fandi copia, | Na którym tak wiele słów | 
| Punctis peracta singulis, | Wyrażono jedynym punktem | 
| Ut una vox absolvitur. | Jakby były jednym dźwiękiem. | 
| Evolvo libros uberes, | Rozwinę gęsto zapisane książki | 
| Instarque densae grandinis | I niczym burza gradowa | 
| Torrente lingua perstrepo. | Strumień mej mowy popłynie. | 
| Tibi nee aures ambigunt, | Stań blisko po mej prawicy | 
| Nec occupatur pagina. | I nim wypełnisz tabliczkę, | 
| Et mota parce dextera | Niech dłoń twoja zgrabnie się niesie | 
| Volat per aequor cereum. | Ponad woskową powierzchnią. | 
| Cum maxime nunc proloquor, | Nawet gdy me przemówienie | 
| Circumloquentis ambitu, | Jest długie i pogmatwane | 
| Tu sensa nostri pectoris | Ty czujesz pierś naszą wspólną | 
| Ut dicta jam ceris tenes. | I słowa kroczą po wosku. | 
| Sentire tam velox mihi | Chciałbym mieć umysł tak biegły | 
| Vellem dedisset mens mea, | Jak umiejętne są twoje dłonie. | 
| Quam praepetis dextrae fuga | Ty antycypujesz me słowa! | 
| Tu me loquentem praevenis. | Kto, zapytuję, któż mię zdradził? | 
| Quis, quaeso, quis me prodidit? | Kto ci opowiedział, | 
| Quis ista jam dixit tibi, | O czym zamyślam powiedzieć? | 
| Quae cogitabam dicere? | Cóż za złodzieje mych myśli serdecznych | 
| Quae furta corde in intimo | Twą uskrzydloną prawicę prowadzą? | 
| Exercet ales dextera? | Cóż to za nowy porządek rzeczy, | 
| Quis ordo rerum tarn novus, | Że uszu twych doszło to, | 
| Veniat in aures ut tuas, | Co nie zostało jeszcze wypowiedziane? | 
| Quod lingua nondum absolverit? | Nie nauka jest tu przyczyną, | 
| Doctrina non haec praestitit | Żadna dłoń pisze tak szybko ulotnych skrótów. | 
| Nec ulla tam velox manus | Natura przyniosła ci umiejętność, | 
| Celeripedis compendii. | A Bóg obdarzył talentem, | 
| Natura munus hoc tibi, | Że to, co chcę powiedzieć | 
| Deusque donum tradidit: | Ty wiesz zawczasu, | 
| Quae loquerer ut scires prius; | A moje życzenia zgadujesz, | 
| Idemque velles, quod volo. | Zanim sam je sobie uświadomię. | 
2010-02-09 autor: Krzysztof Smirnow
 International